Verskil
Blijf op de hoogte en volg Ruud
03 Maart 2014 | Zuid-Afrika, Greyton
'Keep an open mind and don't judge too quickly' - veel mensen (vaak)
Ik zal vandaag trachten alles objectief te houden, om jullie, lezers, een eerlijkere kans te geven een beeld voor jezelf te maken. Toch zal er hier en daar, links en rechts, wel wat eigen mening doorsijpelen, wat volgens mij niet verboden is in een reisblog. Helaas zal het vandaag niet ondersteund worden met beeldmateriaal, maar dat zal op een later tijdstip bijgevoegd worden.
De eerste weken heb ik, samen met mijn medestudenten, voornamelijk doorgebracht in het dorp. De populatie bestaat nagenoeg volledig uit donkere mensen. De blanke bevolking hier bestaat uit HAN-studenten en een aantal docenten (hoewel ik vernomen heb dat deze docenten in het naastgelegen dorp Greyton wonen). De meeste huizen zijn klein en zou ik bestempelen als 'rustiek'. Er is geen grote supermarket, de wegen zijn, zoals al eerder beschreven, van zand en steentjes. Er is niet veel te beleven qua cultuur, geen leuke horeca. De mensen zijn vriendelijk, maar de afstand is toch vaak voelbaar.
Minder dan 5 km verderop ligt Greyton. In de hoofdstraat van Greyton zijn de meeste huizen mooi, is de omgeving groen, zijn er restaurantjes, lunchzaakjes met WiFi en sport op tv, is er livemuziek, rijden er duurdere auto's (veel 4x4's) rond en zijn de meeste wegen van asfalt. Een merkbaar verschil is het aantal blanke mensen. Er zijn zeker een hoop kleurlingen, maar blanken zijn overal te zien. Hoewel de gemiddelde leeftijd van de blanken vrij hoog is (ik heb met een aantal locals gesproken, veel gepensioneerde Britten wonen hier) had ik meteen een meer familiair gevoel. Greyton ligt 10.000 km van Nederland, maar toch had ik hier een thuisgevoel.
Ik ben met Thomas & Thijs (TnT voor intimi) zaterdag in de auto gestapt om het daadwerkelijke Zuidelijkste punt van het vasteland van Afrika te bezoeken (nee dat is niet Kaap de Goede Hoop, kijk maar op de kaart!). het was een flink stuk rijden en bij aankomst in Cape Agulhas was het andermaal de omgekeerde cultuurshock die ook in Greyton te voelen was. Prachtig grote huizen in een omgeving met luxe en veiligheid. Totdat je de weg naar het Noord-Westen van Struisbaai pakt. Daar ligt een stuk dorp waar de huizen van golfplaat zijn.
We wilden (het liefst op verharde wegen) langs de kust richting Gansbaai (Haai-zwem-stadje), maar zodra we een beetje uit de mooie strandstreek reden, stopte de verharde weg en hadden we 50km weg in aanbouw. Klein dorpje links, enorme boerderij rechts, uitgestrekte vlakte voor, een stofwolk van onze witte Mazda over de zandwegen achter, de weg naar Pearly Beach had het allemaal.
En daar stonden we weer, parelwit strand (goh, in Pearly Beach, echt?), grote huizen aan de duinen en twee straten verder een soort township. (krottenwijk)
Hermanus, Walvis-spot-stadje. Om daar te komen kom je door Stanford, een dorp met veel werkloosheid buiten het plukseizoen (meer dan 70%, net als het grootste gedeelte van ZA). Hermanus zelf is luxe alom: Golfbanen, restaurants, hotels, musea, wijnproeverijen en weer grote huizen, zonder hoge hekken. En weer zagen we bij het verlaten van het stadje, na toch even te hebben genoten van de luxe, mensen langs de weg lopen met booschappen, richting de kleine huisjes aan de periferie. Ook de weg tussen Hermanus en Caledon (stadje, 30 km van ons dorp) was lang en onverhard.
Terug naar Greyton, om een lekker biertje te drinken, onder het genot van een gitaarist/comedian en meezingend met gepensioneerde ex-Commonwealthians. Het duiveltje op mijn linkerschouder fluistert zacht: "blijf nog maar even zitten, neem er nog maar een, maandag hoef je je pas weer te bekommeren om hen die minder dan 5000m verderop wonen en minder dan 1/5000e kans hebben op een beter bestaan."
Ik zal vandaag trachten alles objectief te houden, om jullie, lezers, een eerlijkere kans te geven een beeld voor jezelf te maken. Toch zal er hier en daar, links en rechts, wel wat eigen mening doorsijpelen, wat volgens mij niet verboden is in een reisblog. Helaas zal het vandaag niet ondersteund worden met beeldmateriaal, maar dat zal op een later tijdstip bijgevoegd worden.
De eerste weken heb ik, samen met mijn medestudenten, voornamelijk doorgebracht in het dorp. De populatie bestaat nagenoeg volledig uit donkere mensen. De blanke bevolking hier bestaat uit HAN-studenten en een aantal docenten (hoewel ik vernomen heb dat deze docenten in het naastgelegen dorp Greyton wonen). De meeste huizen zijn klein en zou ik bestempelen als 'rustiek'. Er is geen grote supermarket, de wegen zijn, zoals al eerder beschreven, van zand en steentjes. Er is niet veel te beleven qua cultuur, geen leuke horeca. De mensen zijn vriendelijk, maar de afstand is toch vaak voelbaar.
Minder dan 5 km verderop ligt Greyton. In de hoofdstraat van Greyton zijn de meeste huizen mooi, is de omgeving groen, zijn er restaurantjes, lunchzaakjes met WiFi en sport op tv, is er livemuziek, rijden er duurdere auto's (veel 4x4's) rond en zijn de meeste wegen van asfalt. Een merkbaar verschil is het aantal blanke mensen. Er zijn zeker een hoop kleurlingen, maar blanken zijn overal te zien. Hoewel de gemiddelde leeftijd van de blanken vrij hoog is (ik heb met een aantal locals gesproken, veel gepensioneerde Britten wonen hier) had ik meteen een meer familiair gevoel. Greyton ligt 10.000 km van Nederland, maar toch had ik hier een thuisgevoel.
Ik ben met Thomas & Thijs (TnT voor intimi) zaterdag in de auto gestapt om het daadwerkelijke Zuidelijkste punt van het vasteland van Afrika te bezoeken (nee dat is niet Kaap de Goede Hoop, kijk maar op de kaart!). het was een flink stuk rijden en bij aankomst in Cape Agulhas was het andermaal de omgekeerde cultuurshock die ook in Greyton te voelen was. Prachtig grote huizen in een omgeving met luxe en veiligheid. Totdat je de weg naar het Noord-Westen van Struisbaai pakt. Daar ligt een stuk dorp waar de huizen van golfplaat zijn.
We wilden (het liefst op verharde wegen) langs de kust richting Gansbaai (Haai-zwem-stadje), maar zodra we een beetje uit de mooie strandstreek reden, stopte de verharde weg en hadden we 50km weg in aanbouw. Klein dorpje links, enorme boerderij rechts, uitgestrekte vlakte voor, een stofwolk van onze witte Mazda over de zandwegen achter, de weg naar Pearly Beach had het allemaal.
En daar stonden we weer, parelwit strand (goh, in Pearly Beach, echt?), grote huizen aan de duinen en twee straten verder een soort township. (krottenwijk)
Hermanus, Walvis-spot-stadje. Om daar te komen kom je door Stanford, een dorp met veel werkloosheid buiten het plukseizoen (meer dan 70%, net als het grootste gedeelte van ZA). Hermanus zelf is luxe alom: Golfbanen, restaurants, hotels, musea, wijnproeverijen en weer grote huizen, zonder hoge hekken. En weer zagen we bij het verlaten van het stadje, na toch even te hebben genoten van de luxe, mensen langs de weg lopen met booschappen, richting de kleine huisjes aan de periferie. Ook de weg tussen Hermanus en Caledon (stadje, 30 km van ons dorp) was lang en onverhard.
Terug naar Greyton, om een lekker biertje te drinken, onder het genot van een gitaarist/comedian en meezingend met gepensioneerde ex-Commonwealthians. Het duiveltje op mijn linkerschouder fluistert zacht: "blijf nog maar even zitten, neem er nog maar een, maandag hoef je je pas weer te bekommeren om hen die minder dan 5000m verderop wonen en minder dan 1/5000e kans hebben op een beter bestaan."
-
03 Maart 2014 - 12:28
Thom Somers:
Ha Ruud,
Leuk om te lezen. Ben benieuwd naar je foto's (en natuurlijk naar wat je daar leert)
Groeten
Thom Somers -
03 Maart 2014 - 12:33
Ruud Gubbels:
Dag Thom.
Ik heb je volgens mij pas sinds kort toegevoegd, eerdere verslagen en foto's zijn terug te zien via de links links. Ik zal deze week nog wat extra foto's toevoegen die bij dit verslag passen.
Vanaf volgende week hoop ik ook wat meer actieve projecten te hebben, waarin het leerproces in een versnelling zal raken.
Ruud -
03 Maart 2014 - 12:39
Opa George :
Heb dit verslag met aandacht gelezen. Je schrijf dit heel duidelijk.
omdat je ons wil vertellen de tegenstrijdigheid tussen de blanke en donkere inwoners
van dat gedeelte van zuid-Afrika wat je nu ondervind.
Neem dit goed in je op! en gebruik deze kennis in je toekomst!!! -
04 Maart 2014 - 20:12
Loes Kuijper:
Dan sta jij bij deze nu ook in mijn maillinglijst;)
Moge de afrikanen in het zuiden je een mooie tijd gunnen! -
05 Maart 2014 - 17:46
Kees-Jan:
Bedankt voor je blog! Interessant om te lezen hoe je de verschillen tussen de mensen en bevolkingsgroepen ervaart.
Schrijf je de volgende keer wat meer over je ervaringen op school meter lesgeven en met de leerlingen zelf?
Groetjes,
Kees-Jan -
26 Maart 2014 - 13:36
Els Raap:
Ha Ruud, wat een ervaringen doe jij op. ik krijg de indruk dat je meer van het leven leert in deze maanden dan de hele tijd ervóór. Ik heb grote bewondering voor je geduld in het leslokaal en voor de manier waarop je de pupillen benadert. Ik vind je heel creatief en met begrip reageren en toch niet toegeven aan de leerlingen. volgens mij ben je les kanjer!! Ik reageer nu op dit stukje, maar heb alles gelezen en dit blog gemist, dus de volgorde klopt niet. ik, wij, wens(en) jou nog een mooie tijd in dit prachtige land toe. groetjes, Els en Johan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
