Stormen

Daar sta je dan met je goede bedoelingen, op een stageplek waar de indruk niet wordt gewekt dat je veel toe kan voegen. Waar de vraag naar hulp van hogerop deze week is beantwoord met een grote groep 'subject-advisors' die komen brainstormen met de docenten hoe ze de groep leerlingen vandaag de dag terug in het gareel kunnen krijgen. Ergens is er de afgelopen weken namelijk iets bij de leerlingen ingeslopen van recalcitratie, van ontzien van gezag, en men is hier bezorgd dat het losbarst van onvoldoendes tijdens examens. De docenten waren de afgelopen week op hun hoede, kwamen niet in de personeelskamer, waar de adviseurs kamp hadden opgesteld. Ik werd er niet bij betrokken, uiteraard. Ik heb geen collega, ik ben geen expert, ik heb wellicht niets in te brengen.

Woensdag zag ik te laat dat het gezicht van de science docent op onweer stond. Ik verwees naar ons plan van maandag om te kijken naar het practicummateriaal. Zouden we niet eens in het lab kijken wat er staat, wat er te doen is om dit vaker in gebruik te gaan nemen. Hij gaf aan dat het te veel tijd zou kosten. Ik gaf aan dat ik zelfstandig een begin kan maken, dat ik er nu nog 3 weken ben, dat het nuttig voor de kids en voor mij zou zijn. Er zat wat pit in mijn argumentatie, die hij niet verwacht had. Ik merkte dat ik voor mezelf, mijn ervaring, mijn wil om te helpen op kwam. De hoge druk kwam in contact met zijn lage drukverwachting, geen situatie dat voor goed weer zorgt.

Na regen komt zonneschijn. Ik verwacht dat de docent iets heeft gezien in mijn verhaal, zoals ook ik zijn sitatuatie achteraf beter begreep. Donderdag hebben we in een tussenuur gekeken naar het materiaal dat in de kamer naast zijn lokaal stond; een paar standaarden, buretten en wat ander glaswerk, vol met stof, barsten, roest en nare geurtjes. We hebben een selectie gemaakt om aan de kids van graad 11 te laten zien. Zij gaan een practicum theoretisch uitwerken deze week van een titratie, maar ik hoop toch wat te kunnen laten zien. Ook heb ik voorgesteld om een klein onderzoekje te doen naar de herkomst van de bruine kleur van het water uit de kraan hier (Theewaterskloof dankt hieraan zijn naam). De docent vond het een goed idee, maar hij twijfelt aan de beschikbaarheid van tijd. Ik blijf het proberen, dan maar mooi weer spelen...

Donderdagavond hebben we het weekend ingeluid met onder andere zeebriesjes en zonsopkomsten en even vergaten we dat het buiten koud was, dat het regende. Zaterdag was het in Kaapstad weer stormachtig. In een heerlijk warme zon, met uitzicht op de tafelberg genoten we met 10.000 anderen van een partijtje rugby, Stormers vs. Western Force. Toen de zon buiten het zicht van ons deel van het Zuidelijk halfrond was en de laatste toeter vanuit de speakers klonk, stond er, tegen alle verwachtingen in, 24-8 winst voor de Kaapstad DHL Stormers op het bord. Dat moest natuurlijk gevierd worden. Samen met enkele Grabouwers hebben we het hogerop gezocht; Club 31. De naam refereert aan de etage waarop het zich bevindt, maar ook de prijs van een klein drankje komt daarbij in de buurt (tegenover 10-15 ZAR voor een drankje in longstreet). Zondag was een zonnige dag, die in het teken stond van volgende week; een onderonsje, georganiseerd in en door Grabouw, waarbij verlkeed gaat worden als 'jeugdheld'. Op zoek naar klederdracht die bij het thema past, zijn we naar Somerset Mall gegaan, een enorm winkelcentrum. We nemen met een paar jongens het thema wat ruimer, meer zal ik niet verklappen.

Deze week prober ik toch nog wat druk te zetten op het doen/laten zien van iets praktisch in de les, om toch de kids om zich heen te laten kijken, wat toepassingen te zien, wat beeld te voegen bij het verhaal. nog 3 weken, 12 stagedagen, 12 uur mogelijkheid in de les. Kijken of ik de wind nog kan (zien) draaien.