Het is zo stil in april/mei

Vorig verslag, 15 april. Oei, is er zo weinig gebeurd sindsdien? ff terugkijken op de calendar.... oh nee helemaaaaaaal niet!

Stagetechnisch is het wat traag geweest deze maand. 2 keer een week vakantie, Pasen, nationale stemdag, zo kom je wel aan je vrije dagen. Ook op school merk je de frustratie ervan. De vrije dagen worden namelijk afgelost met halve weken les en opgebroken roosters. De leerlingen die in het hostel slapen moeten elke keer met de bus naar huis gebracht worden en opgehaald voor maar een paar dagen, terwijl als er gewone lesweken zijn ze 2 weken aaneen in het hostel blijven. Na elke vakantie en na elk lang weekend zijn de kids toch net weer een stukje wilder en minder geconcentreerd en dat is ook aan de docenten te merken.
Zelf heb ik nu een aantal lessen kunnen geven, waarin ik heb geprobeerd om meer structuur en meer leerlingbetrokkenheid heb geprobeerd te krijgen. Ik geef de kids de doelen van de les aan, ontwerp opdrachten die ze zelf of in duo's kunnen maken en plan altijd de laatste x minuten in om te kijken of de doelen gehaald zijn. Precies zoals ik het in Nederland zou doen, zoals op stage vaak op prijs werd gesteld, zoals op de opleiding vaak naar voren is gekomen.

Ja dat werkt hier dus niet. De leerlingen zijn er hier niet klaar voor. Ze zijn het niet gewend om zelf aan de slag te gaan. Hier wordt onderwijs gegeven zoals in Nederland al lang niet meer gedaan wordt; docent praat, opdrachten worden onder begeleiding gemaakt. Ik stel een vraag aan een leerling, de klas geeft antwoord, de leerling zwijgt. Na 3 vragen kijken de leerlingen elkaar aan alsof ze het in Johannesburg horen donderen. Ik ben toch de docent, hoezo vraag ik iets aan hen? Wat moeten zij met een stuk papier, waar opdrachten op staan, die doen we toch op het bord, tegelijk? "Meneer, hier staat een vraag op het blaadje waar we over na moeten denken, Dit stond niet in het boek, hoe kan ik dit nou weten? Hoezo moet ik een voorstelling maken van een situatie met een ballon en daar mijn verwachtingen bij hebben? Als uit mijn berekening -15 K komt, dan schrijf ik dat toch gewoon op, zonder na te denken of dat uberhaupt wel kan. kPa, hoeveel Pa is dat ook al weer?"
Vragen die je in Nederland ook wel hoort, maar niet van 100% van de klas in de jaargang voor het eindexamenjaar.
Toch zie ik wel dat ze het proberen, maar omdat ze gewend zijn voornamelijk formules en constantan uit hun hoofd te leren en niet gewend zijn te kijken naar wat dat nou eigenlijk allemaal voorstelt, gewend zijn onderwijs te ondergaan in plaats van aan deel te nemen, gaat het heel erg langzaam. een opdracht waar ik een kwartier voor gepland had, werd nog net in een les afgemaakt, weg assessment en afronding. Ik heb nog 3,5 week stage, of ik in deze periode nog een stempel kan zetten, ik vraag het me af.
Daar heb ik vandaag dan toch misschien nog wat verandering in gebracht. Het plan is om het 'laboratorium' eens te bekijken, of er niet toch een paar demonstraties gegeven kunnen worden in dit hoofdstuk. een titratie misschien? Van een zuur-base-reactie? Of misschien aantonen dat de bruine kleur van het water door of het hoge ijzergehalte of (volksmond) door afscheiding van een bepaalde plant komt? maar ja, hoe doen we dat? de docenten hebben allemaal volle roosters, TOA's zijn er niet. Ik wil best het lab opruimen en een soort werkschema maken, maar wie pikt dat over 4 weken op? Is dat een stukje 'sustainability of the project'? We zullen zien, ik heb er zin in!

Vakanties en vrije dagen, waar gebruik je die als docent voor? Uiteraard voor administratief werk, reflectieopdrachten en planning, maar in die paar uurtjes die je dan extra overhoudt, wat dan?
Met pasen ben ik in een groep van 5 kerels, in 1 witte mazda (WM II, WM I was kapot, zie vorig blog) een stukje van de zogeheten Garden Route gaan doen. Er is heel veel te doen aan deze route. Het betreft een lange weg, de N2 (gaat in principe van Kaapstad langs de gehele zuidkust van Zuid-Afrika, maar dat is wat ver om te rijden) waaraan links en rechts veel te doen is. Je komt onderweg verschillende steden en dorpen tegen, maar ook natuurparken, stranden, prachtige omgeving. Ons doel was Knysna (spreek: Naisnaa, tenminste zo spraken de dronken locals het uit), zo'n 5 uur rijden vanuit Genadendal. Knysna is een prachtig stadje, maar veel te doen is er niet. Het gig ons ook meer om wat er een uur verderop lag; Tsitsikama National park. In dat natuurpark ligt een dorpje genaamd Stormsrivier, waar veel buitenactiviteiten georganiseerd worden. Daar vlakbij ligt ook 's werelds hoogste bungeejumpbrug en ja dat doet een docent als hij een uurtje extra over heeft. Op het moment dat je naar beneden duikt hoor je niets dan de wind langs je oren.

Het weekend daarop was natuurlijk het weekend van Koningsdag. WM II begaf het onderweg naar kaapstad, de koppeling deed het niet zo goed meer, schakelen ging niet echt en midden in de stad voor het stoplicht niet echt weg kunnen rijden is niet bepaald veilig. Dus werd WM II ingeruild voor WM III. En toen hadden we hem door; WM I had kilometerstand 202.727 bij ontvangst, WM II had 181.767 en WM III had 159.840. Wij cougars blijven maar inruilen voor jongere modellen! Die zaterdag was er 's middags bij het Suid Afrikaanse Sentrum voor Nederlanders en Vlamingen (SASNEV) een feestje met kroketten, frikandellen en meer Neerlands glorie. 's Avonds ging dat verder op V&A Waterfront (soort St. Tropez in Kaapstad) met een feestje van de Nederlandse Club te Kaapstad. Leuk feestje, maar niet helemaal ons type mensen, dus begaven wij (flinke groep Genalers en Grabouwers) ons richting Tommy's bar, oranje kroeg in Kaapstad. Mooi feestje, ter ere van WA.
De week daarop was het vanwege Freedom Day (maandag) en dag vd arbeid (donderdag) vakantie. Rick en ik hebben wat filmpjes/foto's gemaakt voor een promofilmpje, ik heb een trip met Anne-Marieke in juni volgepland en op vrijdag zijn we maar eens wat actiefs gaan doen. Zuid-Afrika heeft heel veel leuke beestjes, ook in het water rondom Gansbaai/Hermanus. Die zijn we maar eens met een bootje, in een kooi gaan bekijken. 3.5 meter, 700 kilogram, 3000 tanden, 100% carnivoor. Mooie beesten gezien, geweldige ervaring. Op het moment dat je onder water duikt is het muisstil, zelfs als je de haai op je af ziet komen. Dat doet een docent in die paar extra uurtjes.

Zaterdag nog meer activiteit. In Genadendal is de start van een mooie tweedaagse hike, de Boesman. Een pad van 17 km met veel ups en downs, veel mooie natuur en een practige waterval onderweg. De heenreis was in 28 graden, volle zon, bergop. Heerlijk om dan na een aantal uur lopen bij een ijskoude waterval te komen, waar gezwommen kan worden. De overnachting (Eagles Nest Cottages) ligt op ongeveer 700 meter hoogte (ja Himalaya-gangers, dat is niet extreem veel, maar pittig genoeg voor ons). Daar kwamen we de nacht door in een prettige cottage zonder elektriciteit, met vuurtje en een stok kaarten, nou ja nacht, we sliepen allemaal om half tien. De terugreis was prettiger qua lopen (je gaat wel op en neer in hoogte, maar per saldo moet je toch een paar honderd meter dalen, dus bergaf!) maar het weer liet ons wat in de steek. Wind en regen zorgden voor wat extra verkoeling, wat mij de week daarop misschien toch wat gezondheid heeft gekost. Stilletjes lag ik in bed, hopend op verbetering. Stil, op 4 mei, dacht ik aan recent overleden mensen. (toevallig niet om 20.00, maar toch)

Voor hen die onder een steen hebben geleefd, woensdag heeft men hier in Zuid-Afrika met meerderheid voor het ANC gestemd, blijkbaar. Mijn innerlijke nieuwsgierigheid, het duiveltje op mijn schouder, hoopte op een stiekeme protestmars in het dorp, maar de realist op de andere lachte daar om, Genadendal is een gemoedelijk en klein dorp, waar dieren het verkeer (ont-)regelen en iedereen zijn mening op een kalme manier uit. Ik heb gekozen, net als altijd, voor het niet verdiepen in de partijpolitiek en het niet aangaan van gesprekken en discussies. Ik vind er lekker niks van, ik hou mij stil.

Flink verslag geworden, misschien niet zo lang wachten tot de volgende... beter steeds een beetje nivelleren dan alles opkroppen tot een enorme grote vuurbal (jonguh) van conversatie. De stilte is nu aan de overkant, vanaf nu laat ik van mij horen.